Verstraete interviewt Stefaan De Clerck in de zevende dag op 8 september 2019. Onderwerp: het ontslag van Dominique Leroy bij Proximus.
Lieven Verstraete: Goede morgen Stefaan De Clerck voorzitter van Proximus. Ja, het vertrek van Dominique Leroy heeft nogal wat stof doen opwaaien, de vakbonden hoorden we. Zij vragen dat mevrouw Leroy onmiddellijk opstapt en niet op 1 december, wat vindt u van die vraag?
Stefaan De Clerck: Wel, laat me eerst zeggen dan Dominique Leroy een fantastische job gedaan heeft voor het bedrijf en ook voor de werknemers gedurende bijna zes jaar, met groei, met stijgende cijfers allerhande, Dus ik denk in eerste instantie dat die waardering moet uitgedrukt worden, ook door vakbonden en zo.
Analyse: De vraag wordt (natuurlijk) niet beantwoord. Wat Stefaan De Clerck doet: hij weet dat zijn standpunten gebouwd zijn op die van Dominique Leroy. Hij ziet de vraag dus als aanknopingspunt om Dominique Leroy in een positief daglicht te stellen (en daarmee de basis van zijn verdere standpunten in het gesprek).
Doel 1 is bereikt: Dominique Leroy positief voorstellen. Doel 2: de vakbonden spreken over heden en toekomst, Stefaan De Clerck spreekt bewust over het verleden en negeert daarmee dubbel de vraag van de vakbond: hij negeert inhoudelijk hun vraag en hij negeert hun tijdsframe.
Lieven Verstraete: Dus vandaar dat het zo onverwacht komt, dan die vraag “onmiddellijk opstappen en niet wachten tot 1 december?”
Stefaan De Clerck: Wel het is duidelijk dat het mandaat dat nu loopt, zover als mogelijk moet uitgevoerd worden. De dossiers die op de tafel liggen moeten afgehandeld worden.
Analyse: ongeacht de vraag, zegt Stefaan De Clerck dat de lopende dossiers moeten worden afgehandeld. Hij verandert de vraag hiermee in “wat moet worden afgehandeld?”, clever!
Lieven Verstraete: Dus niet vroeger vertrekken…
Stefaan De Clerck: We zijn ervan uitgegaan dat zij blijft tot 1 december, en dat een aantal belangrijke dossiers, ook het sociale dossier, dat we dat maximaal proberen af te werken en dat zij daar nog een grote verantwoordelijkheid in draagt.
Analyse: Maakt de bocht naar 1 dossier, het sociale dossier
Lieven Verstraete: Toch, hoe moet dat nu, ze heeft zelf dat plan afgekondigd; er moeten 1900 mensen verdwijnen, die worden vervangen door 1250 IT profielen. Maar ja, kan zij nog met gezag die onderhandelingen voeren?
Stefaan De Clerck: Wel, ik ben voorzitter van de raad van bestuur, maar ook voorzitter van het paritair comité, dat bestaan nog in een overheidsonderneming zoals Proximus.
Analyse: Nu komt de kat op de koord, Stefaan De Clerck wil vooral over zichzelf spreken 😊.
Lieven Verstraete: Maar met een ontslagnemende CEO … (gooit glas om, even commotie ). Lukt dat voor u om de onderhandelingen te voeren?
Stefaan De Clerck: Wel morgen zal ik uiteraard kennis nemen van de vragen en van het document dat afgegeven worden door de vakbonden. Dus ik zal daar zijn. Ik zal kijken binnen de onderneming om alles te doen wat mogelijk is om het gesprek, de dialoog, verder te zetten om tot oplossingen te komen.
Analyse: … en hij wil spreken over zijn eigen rol. De vragen over Dominique Leroy en over de vakbonden leiden dus naar antwoorden over Stefaan De Clerck. Sterk gedaan: hoe buig ik eender welk gesprek om naar een gesprek over mijzelf. Zelfs de foto van Dominique Leroy op de achtergrond staat er een beetje doelloos bij. Verder herkadert hij de vraag van de vakbonden: die is niet de eindconclusie ‘Dominique Leroy moet nu weg’, maar deze is slechts de start van de dialoog en wordt hiermee teruggeschroefd tot slechts een klein gewichtje in de balans.
Lieven Verstraete: Maar wat als de vakbonden niet willen, en dat ze voet bij stuk houdt “ze moet weg”?
Stefaan De Clerck: We hebben aan de ene kant het management en aan de andere kant het personeel en de vakbonden, ik zoek daar een overeenkomst tussen. En ik ben voorzitter van het paritair comité. We hebben heel binnenkort weer een vergadering en ik zal kijken wat de voorwaarden zijn om tot een goed oplossing te komen. Maar een oplossing is noodzakelijk, wil ik wel even herhalen: de raad van bestuur is van oordeel, zoals in alle ondernemingen voor het ogenblik, dat die verandering, die digitale shift moet doorgezet worden, dat we het best mogelijk personeel op de best mogelijke plaatsen voor de toekomst van alle Belgen moeten ontwikkelen.
Lieven Verstraete buigt mee, en Dominique Leroy staat helemaal buiten de discussie. Stefaan De Clerck doet nu een voorzet in de onderhandelingen met de vakbonden en eindigt sterk met ‘de toekomst van alle Belgen’, dat eigent hij zichzelf ook nog even toe. Zo wordt hij nog belangrijker. Een kleine indicatie van een beetje narcisme 😊.
De zevende dag gezeefd
De initiële vraag over Dominique Leroy en de vakbonden, werd vooral gebruikt om over (de rol van) Stefaan De Clerck te spreken in een dialoog die ‘nog moet beginnen en alle Belgen aangaat’. Wat Lieven Verstraete die dag ook had gevraagd, Stefaan De Clerck komt zijn boodschap gewoon met voorbedachte rade brengen.
Uit mijn boek Gemanipuleerd | Wie bepaalt jouw keuzes
Jan Roel