Het VTM-Nieuws van woensdag 26 augustus 2020. Het interview volgt op een reportage over Lieven Annemans en een grote groep artsen. Die stellen vast dat de regering en de adviseurs (virologen) maatregelen handhaven die buiten proportie zijn, en ze nodigen hen uit om de maatregelen meer in evenwicht te brengen met de economische en maatschappelijke belangen.
Stef Wauters: Meneer van Gucht, voelt u zich aangesproken door wat Lieven Annemans zegt: de overheid, en wellicht ook jullie, de experten die de overheid adviseren, overdrijven.
Steven Van Gucht: Wel, ik kan heel veel van de dingen die hij zegt goed volgen he. We moeten een goed evenwicht vinden tussen het controleren van het virus en het zorgen dat de economie en de maatschappij zo goed mogelijk kan draaien. Ik denk dat we het daar allemaal over eens zijn. Ik ben ook akkoord dat sommige van de maatregelen overdreven zijn toegepast. Die mondmaskerplicht, in het bos, wanneer men alleen op straat loopt, ja dat vonden wij ook overdreven, dat hebben wij niet gevraagd, dus daar kan zeker bijgeschaafd worden en ondertussen gebeurt dat ook al. Maar, ik wil er op wijzen dat het belangrijk is dat we heel waakzaam moeten blijven en dat we echt wel moeten blijven proberen om dat virus te controleren.
Analyse: Van Gucht vindt een goed evenwicht ook belangrijk, schijnbaar is hij het eens met de vaststellingen van de groep artsen en gezondheidseconoom Annemans. Maar dan komt de kat op de koord: hij heeft geen enkele empathie voor het standpunt van de economische en de maatschappelijke bezorgdheden, hij blijft gewoon bij zijn virologisch standpunt. Dat blijkt uit wat hij zegt: “Ik ben ook akkoord dat sommige van de maatregelen overdreven zijn toegepast”. Met andere woorden: de maatregelen op zich zijn NIET overdreven, sommige ervan zijn overdreven toegepast, dus eigenlijk is er niets aan de hand. Sterk begonnen!
Daarna geeft hij een extreem voorbeeld van wandelen het bos en alleen op straat. Hij doet hiermee alsof het vooral daarover gaat. Sterk gedaan, maar wel zeer misleidend, want daarover gaan de vaststellingen van de artsengroep niet. Hij spreekt verder over ‘kan zeker worden bijgeschaafd’. De groep artsen heeft het niet over wat bijschaven, maar over een sterke verandering in aanpak. Maar ook hier gebruikt Van Gucht de juiste woorden om het probleem te minimaliseren. Hij manipuleert zeer sterk tot hiertoe.
Stef Wauters: Ja, maar het belangrijkste argument van Professor Annemans en van die artsen ook, is “een nul-risico bestaat niet. We willen dat ook niet, we zoeken dat ook niet bij pneumokokken infecties of andere infecties. We moeten er ons bij neerleggen dat mensen ziek zullen worden en doodgaan.
Steven Van Gucht: Ja maar wij houden er rekening mee dat er geen nul-risico is. Dat kunnen wij ook niet bekomen, denk ik he. Dus ik maak me geen illusie dat we dit virus gaan elimineren, dat we dit gaan volledig verwijderen. Dat is quasi onmogelijk. We gaan hiermee moeten leren samenleven. In afwachting van een vaccin. En dan moeten we nu eenmaal, ja, een aantal dingen anders doen dan vroeger, daar zit niets anders op, denk ik. Het virus is nog altijd geprogrammeerd om exact hetzelfde te doen als wat het in februari-maart gedaan heeft, dat is echt niet veranderd.
Analyse: Eerst toont Van Gucht weer empathie, om daarna de bocht te maken met “We gaan hiermee moeten leren samenleven”. Tot daar ben ik zelf nog mee. Maar dan: “In afwachting van een vaccin”. Waarom komt dat vaccin weer boven water in dit gesprek? En vooral: Van Gucht doet hiermee de zaak af als ‘nog even geduld en we kunnen weer normaal leven. Maar wanneer komt dat vaccin op de markt? Eind 2021? Dat is toch niet haalbaar om te doen alsof de bevolking nog tot eind 2021 het zal volhouden, nu is zelfs nog maar 35% van de Vlamingen bereid de maatregelen toe te passen. Dat is dus géén stabiel evenwicht, het is nu al compleet uit balans. Het is dagdromen wat hij hier doet, hij doet namelijk alsof de huidige maatregelen in evenwicht zijn met de maatschappij, dat zijn ze niet: slecht 35% van de bevolking ondersteunt ze nog.
Dan zegt hij “daar zit niets anders op”. Dat is fatalisme en pertinent onjuist. Er zijn nog tientallen andere mogelijkheden, waarbij natuurlijk de risico’s anders verdeeld worden. Er zit dus ‘niets anders op’, indien we willen blijven doen wat we nu doen met de maatregelen. Sterk gespeeld, hij doet je geloven alsof er niets anders op zit, zonder dat je het merkt. Maar volledig onjuist.
Tenslotte zegt hij: Het virus is nog altijd geprogrammeerd om exact hetzelfde te doen als wat het in februari-maart gedaan heeft. Nu doet hij of het virus de enige factor is. Hij vergeet gemakshalve te zeggen dat wij als bevolking NIET meer hetzelfde geprogrammeerd zijn. Dus dit is pure bangmakerij. Angst is trouwens de sterkste manipulerende strategie.
Stef Wauters: dus als we een beetje versoepelen, wordt het opnieuw een ramp, zegt u.
Steven Van Gucht: Dan gaat het virus viraal, die uitdrukking bestaat niet zomaar. Dan gaan de cijfers om de 3-4 dagen verdubbelen, en dan ga je na enkele weken opnieuw een overbelasting van het systeem krijgen. Dat verandert echt niet.
Analyse: Van Gucht zegt “dan gaan de cijfers om de 3-4 dagen verdubbelen”. Neen, dan doen ze niet, dat hebben we al bewezen, zelfs met een variabele bubbel van 15 mensen. Waar we op de piek van de eerste golf meer dan 300 doden per dag telden, was de piek nu slechts 10 doden per dag. Het was toen dus 3000 procent meer. Hoe komt dat? Omdat we ondertussen de 65 plussers doeltreffend hebben afgeschermd en ons toch bewuster gedragen, zelfs al volgt maar 35% van de bevolking alle maatregelen. Dus de manipulatie is hier dat Van Gucht doet alsof we weer hetzelfde dramatische resultaat krijgen. Dat is onjuist en pure bangmakerij.
Stef Wauters: Maar, zegt hij, we moeten naar het gezond verstand gaan, want nu zitten we de hele tijd, reageren we paniekerig, er wordt paniekvoetbal gespeeld.
Steven Van Gucht: Goh, ik denk niet dat we paniekerig reageren, maar ik ben wel akkoord dat we een goed evenwicht moeten vinden tussen, ja, hoever kan je loslaten en tot hoever moet je het virus controleren. Dat is het evenwicht dat we moeten vinden. Dat is geen nul-risico. Er gaat risico blijven en we zoeken het meest gezonde evenwicht. Dat is beetje een oefening die we al doende moeten leren.
Analyse: hier zegt hij niets, behalve dat hij het eens is, maar heeft het over een compleet ander ‘evenwicht’ dan de groep artsen bedoelt, zonder dat we het door hebben. Dit werd al behandeld in de vorige analyses hierboven.
Stef Wauters: Maar is dan heel de Vlaamse jeugd verplicht om een mondmasker te dragen, heel de dag in de klas? Is dat dan nog in evenwicht? Want afstand houden is veel beter dan een mondmasker.
Steven Van Gucht: Absoluut. Maar het probleem is dat we allemaal zeer goed weten, dat als we de scholen volledig heropenen, we geen afstand gaan kunnen houden op elk moment he. De klassen gaan soms dichtbevolkt zijn, in de gangen gaat het heel druk zijn. Sommige scholen, 1000-2000 leerlingen, lokalen zijn daar niet op voorzien om daar overal een meter en een half afstand te houden. We weten dat het onmogelijk is.
Analyse: “Geen afstand gaan kunnen houden op elk moment”. Dat is juist, dus mijn menig is hier: laat ze dan enkel een mondmasker opzetten op de zeldzame momenten… Verder gaan de scholen ‘soms’ dichtbevolkt zijn en in ‘sommige scholen’ en enkel in de gangen… Het is dus maar soms, af en toe en op enkele plaatsen. Dus nu beweren dat je overal een mondmasker moet opzetten, is compleet overdreven, disproportioneel. Al deze elementen aanhalen is dus pure bangmakerij, zeker gezien ze slechts soms gebeuren in sommige scholen. Weer super gemanipuleerd.
Stef Wauters: Dus, toch maar heel de dag, in alle klassen een mondmasker op…
Steven Van Gucht: We gaan het schooljaar beginnen waarschijnlijk met 400 besmettingen per dag he. Het zou me verbazen als het lager gaat zijn dan dat. De kans dat er besmette leerlingen op school rondlopen is heel reëel. We moeten daar echt van uitgaan dat daar af en toe besmettingen gaan vastgesteld worden. Want dat masker gaat ons helpen om te zorgen dat dat zo weinig mogelijk effect heeft op de andere leerlingen en op de leerkrachten. Het is in dat kader een nuttig hulpmiddel. Het is vervelend, ik ben daar mee akkoord, ik draag het ook niet graag. Maar ik doe het wel. En ik denk dat we er een tijdje mee moeten leren leven.
Analyse: Nu komt de kat helemaal op de koord: het wordt weer een potje bangmakerij: 400 besmettingen per dag. Nergens iets over het zeer lage cijfer voor overlijdens, daar ging het initieel toch om? Dan komt ‘af en toe’ op de proppen: moeten we echt voor ‘soms’, ‘sommige’ en ‘af en toe’ alle leerlingen in het hele land mondmaskers laten dragen? Dat is buiten proportie, disproportioneel.
En dat was juist de kritiek van de artsengroep, terecht blijkt nu: Van Gucht bewijst dat hij disproportionele maatregelen blijft ondersteunen. Hij heeft zich dus niets van de uitnodiging tot het opnieuw bespreken van het ’evenwicht’ aangetrokken. Maar wel super gemanipuleerd. Hij is dus minstens even goed als elke politicus in het beïnvloeden.
Samengevat: Steven Van Gucht doet of hij het eens is met de artsengroep, maar gaat dan gewoon weer aan de slag met zijn refrein om angst te creëren, zonder dat je het merkt! Een geoefende manipulator.
Nog meer manipulatie in mijn nieuwe boek: www.gemanipuleerd.be